Sunday, August 2, 2015

ყაზბეგი მეტეო სამება 3992M

ესეიგი ჩამოვედი ქალაქს ნეტა რას მოვდიოდი ამ დახრუკულ ქალაქში grin emoticongrin emoticon grin emoticon grin emoticon
ერთი სიტყვით გერგეთამდე ავედით ტაქსით, ნაცნობობით 3 ვიყავით და 30 ლარად აგვიყვანა grin emoticon . გერგეთიდან სულ მაღლა და მაღლა heart emoticon heart emoticon . შარშან წიუნ საბერწემდე ნამყოფი ვიყავი. საბერწემდე 3 საათში ავედით. აი მის მერე დაიწყო რაც დაიწყო. ჯერ ის რო ის მდინარე რო გადავიარეთ(გავტოფეთ) ფეხებს ვერ ვგრძობდი. მერე დაიწყო ისევ აღმართი და აღმართი ვაი. ნინომ შემოვლითი გძით წაგვიყვანა. მყივნარის ენას მაქსიმალურად ავუქციეთ გვერდი ნახევარი მაინც. აი მანდ გავჭედე მერე წვიამ დაასხაა ქარიც იყოო და საწვიმარი ჩავიცვიი.
ცოტა გამეხსნა დიხანიაა უკვე 3000 მეტრზე მაღლა ვართ. მყივნარის ენა კარგად გადავიარე და მივდევდი ნინოს და თამოს. მერე ქართველების ჯგუფი გაიჩითა. ნინომ და თამომ დააწვნეე მე ცოტა შევისვენე ბოღმა აღმართის წინ და შევუყევი. ერთ ერთმა მითხრა დაგღალეს გოგოებმაო, გავიცინე grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon მოაყოლა რო ეხლა ნახე ჩლიქებს გამოიბავენ და რას ივლიანო. აღმართს ავუყევი ავიხედე და ნინო და თამო ასულები იყვნენ უკვე grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon
მართლა ბოღმა აღმართია grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon ძლივს ავედი უკვე სამჯერ დავისვენენ და წვიმამ დასხცოო ღმერთს ვეხვეწებოდი კიდევ 5 წუთიც მაცალე თქოო მარა შენც არ მომიკვდე grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon მერე აღაც დამისვენია ისე ავარდიი მეტეოზეე სადაც უკვე ცხელი ჩაი და კარგი ამბები მელოდა
 heart emoticon heart emoticon
P.S ეს არის ახეული.გე Nino Kiviladze და Tamo Gakhokidze როო მიზდევ სად მისდევ აგეხევა აბა რას იზამს ეგ სახე grin emoticon grin emoticon grin emoticon მადლობა ხალოხ.
ერთი სიტყვით რო ავედით თავი მისკდებოდა წნევისგანან და თვალები თუ არ გადმომიცვივდებოა არ მეგონა :D :P
მეორე დღეს ცოტა უკეთ ვიყავი მარა წნევა არ მეშვებოდა ნინოს დავჩივლე და მითხრაა რო ეხლა სამებაზე ავიდეთ და უკან რო დავბრუნდებით გაგივლისო სიმაღლეს რო აკერეფ და დაგდებ წნევა აღარ შეგაწუხებსო.
დღეს ილიაობა ხო და ჯგუფი იყო ამუსილია ილია მეორესე ლოცა კურთხევით სანთლები ქონდათ და საქართველოს დროშა სადაც სახელი გვარები ეწერათ 2008 დაღუპული ჯარისკაცების. სამებაზე დავანთეთ სანთები ეს დროსა გავსალოთ მყინვარს კიდევ უფრო ახლოდან ჩავხედე თვალებში და დავეშვით ისევ მეტეოზე. წნევის ამბავი მართლა მომეხნსა. 12 საათზე დავიზარი მე ლევან ლომსიანიძის ჯგუფთან ერთად. მასთან ერთად გადმოვიარე მყინავირს ენა და მდინარეც მათ გამომატოპინეს. მერე ჩემით დავერეკე რო 6 საათიანი მარშუტკისთვის მიმესწრო.
ერთი სიტყვით გერგეთზე ზუსტად 16:10 წული იყო რო ვიყავი ტრექინგიც ამას ერქვა იმედი ვიირბინე. სამანქანო გზით წამოვედი გერგეთიდან იმ იმედით რო ვინემ წამიყოლებმდა მარა შენც არ მომიკვდე. მერე მოკლეებზეე ჩავდიოდი და აი მანდ დამერხა ბოლოს უკე სასაფლაოები გამოჩდა და მივხვდი რო ცოტაღა მაკლდა მარა ეს მუხლი მაგინებდა ძლივს ჩავედი სტეფარცნიმდაში. რო ჩავედი 5 არ ი ყო ჯერ გავედი ბანკომატთან ფული ავიღე ცივი ჩაი ვიყიდე მერე საჭმელს ვეძებდი 10 მაგები ღირდა :D :D :D. 17:30 წუტია და დავიწყე თბილისი მარშუტკის მოკითხვა თურმე 6 საათიანი მარშტკა წასულა. :D :D :D :D :D ამასობაში ალპური კლუბის კამანდა ვნახე კლდეზე ცოცვაში შეჯიბრი ყოფილა და ისენიც ავტოსტოპით მიდიოდნენ. ერთი სიტყვით მათთან ერთად წამოივედი 2 2 ჯგუფებად გავიყავით . მე რუსულ ნომრიანმა მანქანა გამიჩერა და პირდაპირ თბილიში ჩამოვედი.
სახის ახევა კი იყოოოო მარა ძაან ძააან მაგარი 2 დღე იყო <3 <3 <3